Γιατί ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα από τους Πανεπιστημιακούς του ΕΚΠΑ

Προσυπογράφοντας το κείμενο των συναδέλφων καθηγητών των Οικονομικών Σχολών και των άλλων των Δημόσιων Πανεπιστημίων της Πατρίδας μας, παρακολουθούμε κι εμείς, οι καθηγητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, την πορεία του λαού μας προς ένα άσκοπο Δημοψήφισμα που κινδυνεύει να αποτελέσει αφορμή διχασμού. Το πραγματικό διακύβευμα του Δημοψηφίσματος που έχει προκηρυχθεί, ανεξαρτήτως της διατύπωσης του ερωτήματος, είναι ένα: η παραμονή ή όχι, της Ελλάδας στην ευρωζώνη και πιθανότατα και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ήδη η πολιτική αβεβαιότητα του τελευταίου 12μηνου, που έχει βυθίσει την οικονομία σε ύφεση, οδηγεί σε νέα αύξηση της ανεργίας, σε χαμηλότερα φορολογικά έσοδα και διεύρυνση του δημοσιονομικού κενού με αποτέλεσμα σε αυτό το κομβικό σημείο, να απαιτούνται κατ αρχήν τα αυτονόητα: δηλ. εθνική συνεννόηση, διατήρηση της θέσης μας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ και ανάκτηση της αξιοπιστίας μας στη διεθνή κοινότητα. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σ’ ένα οικονομικό πρόγραμμα στήριξης με όσο το δυνατόν μικρότερες υφεσιακές συνέπειες και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Σήμερα, η αποχώρηση της Ελληνικής κυβέρνησης από τις διαπραγματεύσεις οδήγησε στη διακοπή της χρηματοδότησης της Ελληνικής οικονομίας από την ευρωζώνη και μάλιστα χωρίς καμία προοπτική εναλλακτικής πηγής χρηματοδότησης. Βρισκόμαστε, με άλλα λόγια, ήδη στην πρώτη φάση διολίσθησης σε μια πορεία που αν δεν ανακοπεί εγκαίρως, θα οδηγήσει σε μια χωρίς δυνατότητα αντιστροφής κατάληξη εθνικής χρεοκοπίας και εξόδου από την Ευρωζώνη.

Το κλείσιμο τραπεζών και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων (που παρά την οξύτατη κρίση των προηγούμενων ετών είχαν ως τώρα αποφευχθεί) δημιουργούν ένα πρώτο ρήγμα αποκοπής μας από την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Όμως, οι συνέπειες μίας χρεοκοπίας και εξόδου της χώρας από τη ζώνη του ευρώ θα είναι πολύ βαρύτερες από τις συνέπειες ενός επώδυνου συμβιβασμού. Μια απομάκρυνση της χώρας μας από τον πυρήνα της Ευρώπης θα έχει καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες.

Όλα αυτά δεν πρέπει να συμβούν μετά από 5 χρόνια θυσιών του μεγαλύτερου μέρους των Ελλήνων πολιτών, που παρά τις καταστροφικές αστοχίες της εφαρμοζόμενης πολιτικής, η οικονομία είχε αρχίσει κάπως να ανακάμπτει, με καλλίτερες προοπτικές ελάφρυνσης του χρέους. Δεν πρέπει να συμβούν, σε μια περίοδο που η ευρωπαϊκή οικονομία έχει περάσει ξανά για πρώτη φορά στην ανάκαμψη ,μειώνοντας την ανεργία. Δεν πρέπει να συμβούν στην πιο ευνοϊκή συγκυρία της Ευρωζώνης, με την ΕΚΤ να βοηθά την ανάκαμψη με άφθονη ρευστότητα και μηδενικά επιτόκια. Δεν πρέπει να συμβούν σε μια περίοδο που η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να προχωρήσει σε βαθύτερη οικονομική ενοποίηση, επ’ ωφελεία και των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου.

Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε πιθανότατα και σε έξοδο από την ΕΕ, με επιπτώσεις ανυπολόγιστες και καταστροφικές και για την εθνική ασφάλεια και για τη δημοκρατική σταθερότητα της χώρας. Για τους λόγους αυτούς, η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο πυρήνα της ΕΕ που είναι η ευρωζώνη. Για τους λόγους αυτούς πρέπει να απαντήσουμε στο επικίνδυνο και διχαστικό δίλημμα του Δημοψηφίσματος : ΝΑΙ, προκειμένου να διασφαλίσουμε την ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε με την εφαρμογή ενός προγράμματος καταστροφικής λιτότητας.