ΔΝΤ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ-ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Δραματική επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων, της νεολαίας και των συνταξιούχων προοιωνίζονται οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων μηνών στην ελληνική οικονομία. Με αφορμή την υποβάθμιση των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου από τους (αναξιόπιστους) οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού του δημοσίου, επιχειρείται ένα πρωτοφανές για τα μεταπολεμικά δεδομένα πλήγμα στις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά την βαθιά αντιλαϊκή αύξηση του ΦΠΑ και την μείωση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων, φέρεται αποφασισμένη να επιβάλλει: κατάργηση 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, κατακρεούργηση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, κατάργηση του ορίου απολύσεων που θα οδηγήσει σε έκρηξη την ανεργία, περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας κ.α.
Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εκλέχτηκε με δέκα μονάδες διαφορά από τη ΝΔ τον Οκτώβρη υποσχόμενη αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των εργαζομένων και πράττει ακριβώς τ’ αντίθετο. Επομένως, δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να σύρει τους εργαζόμενους στο σφαγείο του ΔΝΤ και του (κατ’ ευφημισμό) μηχανισμού διάσωσης της ΕΕ.

Η προσφυγή στο μισητό του ΔΝΤ (που παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να το απο-δαιμονοποιήσει, δεν ωραιοποιείται με τίποτε) ισοδυναμεί με κοινωνικό όλεθρο γιατί θα προκαλέσει έκρηξη της ανεργίας, της φτώχειας και συνεχή μέτρα λιτότητας, καθώς η ύφεση θα οδηγεί σε συνεχή συρρίκνωση τα δημόσια έσοδα. Τι θετικό άλλωστε βρίσκει η κυβέρνηση στην Ουγγαρία, τη Λετονία, την Ουκρανία, την Τουρκία και δεκάδες άλλες υπανάπτυκτες χώρες του Τρίτου Κόσμου που υποβλήθηκαν στο παρελθόν στις θεραπείες σοκ του μισητού οργανισμού;

Ο ΝΕΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Η κυβέρνηση εξ αρχής είχε κι άλλους δρόμους πριν οδηγήσει την Ελλάδα στο τελευταίο σκαλοπάτι του διασυρμού, εκεί που συνωστίζονται όλα τα αποτυχημένα κράτη του κόσμου. Μπορούσε: να προσφύγει σε εσωτερικό δανεισμό (κάτι που δεν έκανε για να μη δυσαρεστήσει τους τραπεζίτες που θα έχαναν μέρος των καταθέσεων), να απαιτήσει ευνοϊκό δανεισμό από την ΕΚΤ (με το επιτόκιο του 1% που δανείζει τις τράπεζες), να απευθυνθεί στην Κίνα (όχι μέσω της …Goldman Sachs), στη Ρωσία και στις αραβικές χώρες, να απαιτήσει διμερή δανεισμό από άλλες χώρες της ΕΕ ακόμη κι απ’ τη Γερμανία με το επιτόκιο που δανείζεται η ίδια, ως ελάχιστη υποχρέωση τους για τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας από το 1981, να συμπτύξει μέτωπο διεκδίκησης φθηνών δανείων με άλλες χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, κ.λπ).

Αντί για τα παραπάνω η κυβέρνηση επέλεξε ένα νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο υπό το μανδύα του ΔΝΤ, επικαλούμενη τα σπρεντς της δευτερογενούς αγοράς (που μόνο ενδεικτική σημασία έχουν) πριν καν εκδώσει ομόλογα! Μια επιλογή που αποδεικνύεται καταστροφική κι επίσης ατελέσφορη. Ιδιαίτερα, μετά την ολιγωρία της κυβέρνησης να βάλει πρακτικά εμπόδια στη συνεχή φυγή κεφαλαίων από τις τράπεζες, που ενδέχεται να δημιουργήσει πρόβλημα ρευστότητας αυξάνοντας τον κίνδυνο δέσμευσης καταθέσεων των μικροαποταμιευτών!

Η κυβέρνηση επομένως, με τη συνενοχή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και με την ενθάρρυνση των ΜΜΕ που καλλιεργούν κλίμα πανικού επωμίζεται τεράστιες, ιστορικές ευθύνες που ισοδυναμούν με πρωτοφανή κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Σε αυτό το κλίμα προοδευτικοί οικονομολόγοι, επιστήμονες, διανοούμενοι και καλλιτέχνες:

• καλούμε τον ελληνικό λαό να ανατρέψει τη νέα κατοχή.

• Να ακυρώσει τα εξευτελιστικά, αντιλαϊκά σχέδια υποταγής στο ΔΝΤ και τον μηχανισμό εξόντωσης της ΕΕ, που αποφάσισαν οι 16 ηγέτες της ευρωζώνης στις 25 Μαρτίου.

• καλούμαστε να σπάσουμε τη συνήθη σιωπή, να στηρίξουμε τους αγώνες των εργαζομένων για υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών τους κατακτήσεων, για να μην περάσει ο νέος Μεσαίωνας.

• απαιτούμε από την κυβέρνηση να θέσει επιτέλους ένα φραγμό στη ασυδοσία των τραπεζών, επιβάλλοντας απαγόρευση φυγής κεφαλαίων.

• θεωρούμε πλέον κοινωνική αναγκαιότητα: την έξοδο από το ευρώ, την παύση πληρωμών, του χρέους και την επαναδιαπραγμάτευση του με στόχο την μείωση ή και τη διαγραφή του, την κρατικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, την επαναφορά στο δημόσιο των στρατηγικής σημασίας ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων (ΟΤΕ, Ολυμπιακή κ.α.) την εφαρμογή μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μιας μακρόπνοης βιομηχανικής πολιτικής.

• άμεσα δε, διεκδικούμε την αύξηση των συντελεστών φορολόγησης των μεγάλων επιχειρήσεων. Με βάση υπολογισμούς του σημερινού υπουργού Οικονομικών, από την μείωση των συντελεστών φορολόγησης των ΑΕ που ανακοίνωσε ο Κ. Καραμανλής από τη ΔΕΘ το 2004, το δημόσιο χάνει κάθε χρόνο 5 δισ. Επομένως, τα διαφυγόντα έσοδα την τελευταία 6ετία είναι ίσα με το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Γι αυτό ζητάμε άμεση αύξηση της φορολόγησης κεφαλαίου και ιδιαίτερα των τραπεζών και των ναυτιλιακών επιχειρήσεων, για να στηριχθεί η δημόσια υγεία και παιδεία.

Επίσης ζητάμε:

• μείωση του ΦΠΑ στο 18%, αύξηση του αφορολόγητου ορίου για τους εργαζόμενους. Αυτά τα μέτρα μπορούν να λύσουν το πρόβλημα χρηματοδότησης της οικονομίας κι αποτελούν αφετηρία μιας γενναίας αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.
Αθήνα, 28 Απρίλη 2010