جنبش فرا جناحی جهت اعتلای معماری ایران

بنام يگانه معمار هستي

جناب آقاي روحاني، رياست محترم دولت

نظر به اهميت فراوان مسئله " معماري" در ايران امروز و طرح چندباره اين امر در مناظرات و توجه تقريباً همه كانديد هاي رياست جمهوري به معماريي بي هويت ايران امروز ، برحسب وظيفه مطالبي را طرح مي كنيم تا شايد از بروز عوارض و مشكلات جبران ناپذير در آينده معماري كشورمان جلوگيري شود
اگر قبول كنيم كه معماري فن-هنري است كه بطور مستقيم با " زندگي" و پويايي جامعه در ارتباط است ، نمي توان چشم بر تأثير منفي سياست بر معماري امروز ايران بست . قشري گري و سياست خودي-غير خودي سبب شده است كه در پروژه هاي دولتي بجز تعداد بسيار اندكي ، ساختمان هايي عاري از روح و شخصيت معماري سنتي ايراني و مهمتر از همه فاقد پويايي "زندگي" را شاهد باشيم.اين فقدان هويت در ديگر آثار معماري جامعه نيز به چشم مي خورد
معماري هر جامعه اي متأثر از مجموعه در هم تنيده اي از مسائل مختلف اجتماعي، اقتصادي، احساسي، سياسي و فرهنگي است و توجه به اين امور در معماري علاوه بر متخصصين هر رشته به عنوان مشاور ومتفكر به معماراني كه فراتر از دغدغه هاي سياسي و قشري و جناحي به تجربه زيستي در سكونتگاه ايراني نگاه عميق و شورآميز دارند نيازمند است . معماراني كه همچون اسلاف هنرمندشان حرفه خود را با عشق تبديل به نوعي از زيستن همراه با آفرينش مي كنند
از آنجائيكه شما به ملت وعده فرا جناحي بودن داديد ، درخواست مي كنيم در جهت اعتلاي معماري مملكت مان نيز چنين برخوردي داشته باشيد ، چرا كه اگر رويكرد جناحي و خودي- غير خودي در اين زمينه اثري مثبت داشت، تجربه سي و پنج سال پس از انقلاب در دستيابي به معماري با هويت چنين ناموفق نبود. تلاش هاي انجام گرفته در طول اين سالها برعكس نيت شان عملاً به بي ريشه تر شدن روز به روز معماري مان انجاميده است. اين بي ريشگي تنها نتيجه كم تواني متصديان امور نيست بلكه بيشتر نتیجه رويكرد تقليل گرايانه و به دنبال قوانين و اصول منجمد است و معماري همچون هر امر فرهنگي پويايي از چنين نگاه تقليل گرايانه اي روي مي پوشاند.نمونه واضح چنين رويكردي را در قوانين و مقررات و ضوابط ساخت و ساز شهري اعمال شده توسط شهر داري ها مي توان ديد. عدم كارآيي اين سيستم برخلاف تصور كساني كه از دور به مسئله مي نگرند ضعف خود قوانين نيست بلكه تقليل دادن "معماري" به " ساختمان" توسط اين سيستم فكري است. تصور وجود فرمول و ضوابطي كه با رعايت آنها بتوان به شاهكارهاي موجود در آثار معماري گذشتگانمان نزديك شد توهمي بيش نيست. آنچه ما را با شور زندگي در اين آثار در خلال اعصار مرتبط مي كند قطعاً به جلوه هاي بصري و ساختاري ، تكنيكي و سازه اي محدود نمي شود. البته واضح است كه وجود حداقل هايي از قوانين و ضوابط براي مسائل ساختاري واجب است اما شرط لازم براي رسيدن به معماري با هويت ايراني استفاده از خرد جمعي همه نحله هاي امروز جامعه معماران با همه رنگارنگي و تنوع شان است معماراني با دغدغه مشترك كه تعالي فضاهاي زيستي جامعه امروز ايران را خواستارند
درخت معماري جامعه ايران امروز شاخسار شكسته است اما كورسوي زندگي در خاطرات جمعي مان از معماري اين سرزمين و در حافظه فضايي مان از نحوه سكونت ايرانيان ، هنوز جاري است. لذا پرهيز از فردگرايي و رجوع هرچه بيشتر به اين خاطره ها و ايجاد اتاق فكر هايي هرچه متنوع تر سبب سرزندگي تصميمات مربوط به اين مهم مي گردد. همچنين حفظ و صيانت از آثار با ارزش تاريخي ما،به عنوان مرجع درك اين هويت، با توجه به لطمات بزرگي كه طي اين چند دهه به اين ميراث آسيب جدي رسانده است از ضروريات احياي فرهنگ معماري ايران است. در نهايت همايش هاي فراملي براي استفاده از تجربيات ديگر كشورها مي تواند كمك بزرگي در احياي هويت معماري مان باشد
درخواست ما از ریاست محترم جمهور ايجاد يك جنبش پوياي معماري براي تمام افراد جامعه و با احترام به تنوع زيباي فرهنگي ملت ايران است
اميدواريم خداوند به شما ياري رساند
جمعي از معماران و هموطنان علاقمند به معماري ايران