درخواست حمایت از پناهندگان مسیحی در هلند

The authorities of the Islamic Republic revolutionary government of Iran,

The Netherlands Ministry of Justice,

Netherlands Council of Churches to the authorities,

We are all signatories who under the name Christian refugees living in Netherlands and have been united with the other Iranian Christian refugees in this country to ask your attention to the following matters.

Each of us has escaped from his own land unwillingly, under pressure and fear from the Islamic Republic of revolutionary government's authorities that threatened our daily life so bad. As Iranian nationality holders the only thing that we ask from our government is respect and understanding which are the least rights that have been included in the Universal Declaration of Human Rights on 10 December 1948 and in the many treaties and human rights obligations, including the International Convention on Civil and Political Rights General Assembly resolution 2200 on 16 December 1966 which was passed... this resolution on 24 June 1975 was ratified by Iran and from 23th March 1976 has been carried. Assumption is that the text of the treaty brought in width and be considered as a part of it. Article 18, part of this agreement is:

• Everyone has the right to freedom of thought, conscience and religion; this right includes freedom to change his religion or belief, and freedom, either alone or in community with others and in public or private, to manifest his religion or belief in teaching, practice, worship and observance.

Above our concern is challenging with now days issues in Iran like the Islamic penal law on 9 September 2008 which set the death penalty for apostasy and Islamand brings everyone threatened. The bill voted 196 public, 7 votes and 2 abstained votes of 220 white people is representative of the Iranian parliament was passed.

Guardian Council still must approve the bill But the fact is that we have been face with on secure and terror and security is our life.

Now all we need is teh attention of the authorities promptly to our situation.

Farsi:

به مسئولین جمهوری اسلامی ایران
به مسئولین وزارت دادگستری هلند
به مسئولین هلند مجلس دولت مجریان قانون
به مسئولین شورای کلیساهای هلند

ما امضاء کنندگان زیر مسیحی و مسیحیان پناهنده کشور هلند با هم متحد شده ایم تا توجه مسئولین کشور را که تابع آن هستیم به موارد زیر جلب کنیم.
هر یک از ما غیر داوطلبانه و بخاطر ترس از مسئولین که ما را در زندگی روزانه تهدید کرده از ایران فرار کرده ایم. ما همچنان تابعیت ایرانی داشته و از دولت ایران می خواهیم با ما بعنوان شهروند جمهوری اسلامی ایران با احترام رفتار کند. و آن حداقل مینیممی که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به تاریخ 10 دسامبر 1948 میلادی آمده و در تعهدات زیادی معاهدات حقوق بشر و از جمله معاهده بین المللی در رابطه با حقوق مدنی و سیاسی قطعنامه 2200 مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ 16 ماه دسامبر 1966 میلادی تصویب شد، باشد. این قطعنامه در تاریخ 24 ماه ژوئن 1975 توسط ایران تصویب و از تاریخ 23 ماه مارس 1976 به اجرا گذاشته شده است. فرض بر این است که متن این معاهده در این عرض حال آورده و جزئی از آن محسوب شود. ماده 18، بخش این معاهده از این قرار است :
" هر کس حق دارد از آزادی فکر ، وجدان و مذهب بهره مند شود. این حق شامل آزادی تغییر مذهب با عقیده و ایمان می باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هر کس می تواند از این حقوق یا مجتمعاٌ به طور خصوصی یا به طور عمومی بر خوردار باشد "
بند 2 ماده 18
" هیچکس نباید محدودیتی در آزادی داشتن یا انتخاب و یا قبول یک مذهب یا معتقدات خودش احساس کند و یا قبول کند "
بند 3
" آزادی در اجرای مراسم دینی و یا باور را فقط تا حدی میتوان محدود کرد که قانون برای حفظ امنیت، نظم، حفظ سلامت عموم، اخلاق اجتماعی و حقوق و آزادیهای اساسی دیگران لازم دانسته است"

بند 4
" کشور های امضاء کننده این معاهده متعهد میشود به آزادی اولیا و یا سرپرستان قانونی در تعلیم دین و اخلاق خودشان به فرزندان خود احترام بگذارند".
مطالب فوق باعث نگرانی ما شهروندان ایرانی از تحولات کشورمان شده است و از جمله تصویب قانون جزای اسلامی به تاریخ 9 سپتامبر 2008 که طبق آن برای ارتداد مجازات مرگ تعیین شده و هر کس از اسلام رو گرداند تهدید به مرگ میشود. این لایحه عمومی با 196 رای مثبت، 7 رای ممتنع و 2 رای سفید از 220 نفر نماینده حاضر در مجلس ایران تصویب شد. شورای نگهبان هنوز باید این لایحه را تصویب کند. اما حقیقت این است که ما ایرانیان با چنین تحولی در کشور مان مواجه شده و آن باعث ترس زیاد برای امنیت و جان ما میشود.
و ما به این دلیل از مسئولین فوق ذکر درخواست رسیدگی را به وضع خود داریم

Nederlands:
Te overhandigen op Maandag 21 December, 2009
De autoriteiten van Islamitische Republiek Iran
De staatssecretaris van Justitie (IND)
Aan de Rechtbank ’s-Gravenhage Nevenzittingsplaats
De Raad van Kerken en De Rooms-Katholieke Kerk

Ieder van ons is niet vrijwillig, maar vanwege gegronde angst voor de autoriteiten van Iran, die ons hebben bedreigd in ons dagelijks leven in Iran, Iran ontvlucht. Dat neemt niet weg, dat wij nog steeds staatsburger zijn van Iran en dat wij een beroep doen op de Iraanse overheid ons als staatsburgers van de Islamitische Republiek Iran met respect te behandelen overeenkomstig de minimum normen, zoals neergelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 10 december 1948 en neergelegd in meerdere internationale mensenrechtenverdragen, waaronder het Internationaal Verdrag inzake de Burgerlijke en Politieke Rechten, aangenomen bij Resolutie 2200 (XXI) van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, 16 december 1966. Het verdrag is geratificeerd door Iran op 24 juni 1975 en in werking getreden op 23 maart 1976. De tekst van dat Verdrag dient hier als volledig overgenomen en ingelast te worden beschouwd. Onlosmakelijk onderdeel van dat Verdrag is artikel 18:

“Een ieder heeft het recht op vrijheid van denken, geweten en godsdienst. Dit recht omvat mede de vrijheid een zelf gekozen godsdienst of levensovertuiging te hebben of te aanvaarden, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven zijn godsdienst of levensovertuiging tot uiting te brengen door de eredienst, het onderhouden van de geboden en voorschriften, door praktische toepassing en het onderwijzen ervan”.

Dit betekent, dat wij als burgers van Iran met ontsteltenis kennis hebben genomen van de ontwikkelingen in ons land, waaronder de aanvaarding door het Iraanse parlement op 9 september 2008 van het Wetsvoorstel voor Islamitisch strafrecht, waarbij de doodstraf is bepaald op afvalligheid, waarbij een ieder die afscheid neemt van de Islam wordt bedreigd met de dood. Het algemene wetsvoorstel is met 196 stemmen voor, 7 tegen en 2 blanco van een totaal van 220 aanwezige parlementsleden geratificeerd. Daaraan doet niet af, dat de Raad van Hoeders zich nog moet uitspreken over deze wet met betrekking tot de doodstraf op afvalligheid.

Het feit, dat wij als Iraniërs worden geconfronteerd met dergelijke ontwikkelingen in ons land, geeft ons reden tot grote angst voor de veiligheid van ons bestaan en ons eigen leven. Om die redenen wenden wij ons tot de Islamitische Republiek van Iran met eerbiedig verzoek deze wet te schrappen en de vrijheid van godsdienst, zoals neergelegd in bovengenoemde bepaling 18 van het IVBPR te bekrachtigen overeenkomstig de proclamatie van Teheran.

Ondertekenaars:

Mahwash Khorram Tousi - Mohammad Bouzarjomehri - Houman Makani - Hamid Reza Eslahi - Mohsen Lashkari - Masoud Mohammad Amini - Cora Rikken - Neagh Hosseini Ojagh – Orang Armand – Reza Rahaee – Gh.h.Rahimi-Wahid Akhondi